|
|
|
Yazar
|
:
Mehmet Ali ÖNCER
|
|
|
Türü |
:
|
|
Baskı Yılı |
:
2022
|
|
Sayı |
:
75
|
|
Sayfa |
:
301-308
|
|
DOI Number: |
:
|
| Cite : |
Mehmet Ali ÖNCER , (2022). XX. YÜZYIL BAŞI HİNDİSTAN (RAJ) VE MISIR’DAKİ İNGİLİZ YÖNETİMLERİNİN ORTADOĞU POLİTİKALARI. Route Education and Social Science Journal , 75, p. 301-308. Doi: 10.17121/ressjournal.3282.
|
|
471 417
|
Özet
İngilizler Hindistan ve Mısır’da I. Dünya Savaşı esnasında hâkim konumunu korumaya devam etmiştir. Fakat değişen şartlar gereğince, yönetim tarzında birtakım değişiklikler yapma ihtiyacı hissedilmiştir. Ancak bölgesel yönetimler kendi aralarında bölge politikası üzerinde anlaşamamıştır. Özellikle Lawrence önceliğindeki Mısır ile T.E. Wilson önderliğindeki Hindistan yönetimleri kendi aralarında Ortadoğu politikaları hakkında fikri ayrılıklara düşmüşlerdir. Ortadoğu’da büyük değişimlerin olduğu bu yıllarda, en etkin devlet olan İngiltere’de bu dönemde dış siyaset için kritik kararlar verilirken kendi altındaki bu yönetimlerden istifade etmiştir. Böylece sahayı tanıyan Kahire Arap Bürosu ve RAJ’ın bulunduğu Hindistan yönetiminin karar ve tavsiyeleri de dikkate alınmıştır. Bu çalışmada bu iki yapının I. Dünya Savaşı sonrası Osmanlı toprakları hakkında İngiliz siyasetini belirlemeye yönelik kendi aralarındaki, rekabet ele alınacaktır.
Hindistan (RAJ) bu toprakları İngiliz yönetimine direk katarak böyle yönetilmesini savunurken; Kahire Arap Bürosu, bu sürecin biraz daha demokratik gözükecek yöntemlerle olmasını istemiştir. Kısacası her iki İngiliz sömürge yönetimleri, birbirinden tamamen faklı düşünmemiştir. Genel olarak her iki kesim de, Osmanlı’nın bölgeden atılmasının akabinde, Arap topraklarının kendi sömürgeleri olması hususunda aynı düşünmüştür. Ancak RAJ, bu sömürünün direk olarak halka dikte edilerek, devlet gücünün gösterilmesi ve onların fikirleri önemsenmeksizin itaate zorlanılmaları gerektiği kanısındayken, Araplarla daha yakın ilişkide bulunan Kahire, yerel halkın fikirlerinin de yönetimde etkili olduğu imajını vermenin önemli olduğunu vurgulamıştır.
Kahire Arap Bürosu’nun fikirlerine göre, kendilerine hizmet edecek yöneticilerin atanması sayesinde, bölge halkında bir devlete sahip oldukları fikrinin oluşması gerçekleşecektir. Böylece yönetilmesi daha kolay olacaktır.
Hindistan yönetimi bölgenin direk sömürge yapılmasını ve yerel halkın düşüncelerinin önemli olmadığını vurgulamıştır. Ancak Kahire yönetimi, “geri kalmış toplumların medenileştirilmesi” olarak da ifade edilen “manda” fikrinin İngiliz çıkarlarına daha uygun olduğunu öne sürmüştür. Buna göre Batı’nın çeşitli yerlerdeki uygulamaları ile kirlenmiş olan “sömürge” kavramı, yeni bir tabirle itici olmaktan çıkarılmak istenmiştir.
Yönetimlerdeki bu ihtilafların sonucunda, aralarındaki iletişim kopmuş, merkezi yönetim üzerinden gerçekleşen yazışmalar dışında bağlantı, neredeyse durma noktasına gelmiştir. Irak ve çeşitli yerlerde RAJ’ın aşırı sert gözüken fikirlerine karşı büyük isyanların olması neticesinde, bölge hakkında karar verme hakkı, Lawrence gibi Arapları da iyi tanıyan ve onlarla iyi iletişim kurabilen ekibin eline (Kahire) geçmiştir. Yönetime karşı bölge halkının isyanı neticesinde, İngiliz Ortadoğu politikası Kahire Arap Bürosu’nun görüşlerine göre şekillenmeye başlamıştır.
Anahtar Kelimeler
Ortadoğu, İngiliz Yönetimi, RAJ, Arap Bürosu
Abstract
The British continued to dominate India and Egypt during World War I. However, regional governments could not agree among themselves on regional policy. In particular, the governments of Egypt, which was the priority of Lawrence, and India, led by T.E. Wilson, had differences of opinion among themselves about their Middle East policies. In these years of great changes in the Middle East, Britain, which is the most effective state, has benefited from these administrations under itself while making critical decisions for foreign policy in this period. Thus, the decisions and recommendations of the Cairo Arab Bureau and the Indian administration where RAJ is located were taken into consideration. In this study, the rivalry between these two structures to determine the British policy on the Ottoman lands after World War I will be discussed.
While India (RAJ) advocates directing these lands to the British administration; The Cairo Arab Bureau wanted this process to be in ways that would seem a little more democratic. In short, these British colonial administrations did not think completely different from each other. In general, both parties thought the same about the Arab lands being their colonies after the expulsion of the Ottomans from the region. However, while RAJ was of the opinion that this exploitation should be dictated directly to the people, demonstrating state power and compelling them to obey regardless of their opinions, Cairo, which had closer relations with the Arabs, emphasized that it was important to give the image that the ideas of the local people were also effective in the administration.
According to the ideas of the Cairo Arab Bureau, through the appointment of rulers to serve them, the idea of having a state among the people of the region will occur. So it will be easier to manage.
The Indian administration emphasized that the region was directly colonized and that the thoughts of the local people were not important. However, the Cairo administration claimed that the "mandate" idea, which is also expressed as the "civilization of backward societies", was more suitable for British interests. Accordingly, it was expected that the imperialist ambitions of the West, would cease to be repulsive, with a new term.
As a result of these conflicts in the administrations, the communication between them was broken, and the connection almost came to a halt, except for the correspondence over the central government. As a result of major revolts against the overly harsh ideas of the RAJ in Iraq and various places, the right to decide on the region passed into the hands of a team like Lawrence (Cairo), who knew the Arabs well and could communicate well with them. As a result of the revolt of the people of the region against the administration, the British Middle East policy began to take shape according to the views of the Cairo Arab Bureau.
Keywords
Middle East, British Administration, RAJ, Arab Bureau.
